Afrikan erditzea: emagintza tradizionaletik profesionalera

Haurtxoen jaiotzak gero eta gehiago medikalizatzen ari direnez, batez ere herrialde industrializatuenetan, Osasunaren Mundu Erakundeak gogorarazi du erditzea prozesu naturala dela, eta konplikazioak daudenean bakarrik esku hartu behar dela.

Afrikako emakumeak, beren aniztasun zabalaren barruan, historikoki mundu osoan erreferente izan dira erditzearen ikuskera natural horren arloan, baita komunitateko amatasunaren gaiei heltzeko emakumeen ahalduntzearen eta emakumeen arteko sororitatearen arloan ere. Doulaekin batera (beste ama batzuei laguntzen dieten amak), emagin tradizionalak emakumeen ugalketa-osasunaren euskarri izan dira Afrikan, batez ere landa-eremuetan. Nazio Batuetako Biztanleria Funtsak (UNFPA) honela deskribatu ditu: “Osasun publikoko heroiak”, komunitateen eta osasun-zentroen arteko zubia direlako.

Hala ere, Afrikako emagin kopurua oso urria da (emagin batek 500 emakume artatzen ditu urtero, Amref Salud África GKEren arabera), eta oinarrizko osasun-zerbitzuetarako sarbidea prekarioa da. Horri gehitu behar zaizkio praktika tradizional oso kaltegarrien ondorioak (mutilazio genitalak, ezkontza behartuak…). Saharaz hegoaldeko Afrikan 550 emakume hiltzen dira egunero haurdunaldiarekin eta erditzearekin lotutako arrazoi prebentiboengatik (830etatik bi heren dira mundu osoan).

Horren aurrean, UNFPAk, GJHekin lerrokatuta, emaginen hezkuntzan eta trebakuntzan inbertitzeko apustu globala egitea gomendatzen du. 2021eko bere txostenaren arabera, emaginek, Afrikako herrialde askotan emagintza tradizionaletik profesionalera igarotzen ari direnek, 4,3 milioi bizitza salba ditzakete urtean hemendik 2035era.

22-among

Filma:Among Us Women